Legenda

Krzyż świętej Nino. Religia zajmuje centralne miejsce w kulturze Gruzinów.

Jedzenie też mają niezłe

Matka Gruzja strzeże stolicy.

Standardy unijne niemile widziane.

Desowietyzacja ? Może innym razem ;)

Gruzja. O atrakcyjności tego zakątka świata decydują nie tylko przepiękne plenery. Jest to miejsce niesamowite i magiczne pod względem kultury i mentalności ludzi. Ich gościnność i przyjacielska postawa  wobec przybyszów robi miażdżące wrażenie na kimś , kto tak (jak ja np.) żyje w chłodnej , wyrachowanej i konsumpcjonistyczne nastawionej części świata jaką jest Anglia. I mimo, że Polką jestem , a przecież gościnność to także nasza domena, muszę przyznać że nigdzie indziej an świecie nie czułam się tak dobrze. 

Aby zrozumieć jacy są Gruzini , trzeba koniecznie zapoznać się z pewną legendą :

Kiedy u zarania dziejów Bóg stworzył Świat zebrał w jednym miejscu wszystkie narody. Następnie powiedział do wielkiego tłumu, że teraz sprawiedliwie podzieli Ziemię i każdy naród otrzyma swój skrawek planety. Oczywiście każdy naród chciał otrzymać jak najbardziej urodzajny zakątek, więc powstał wielki harmider i ścisk. Widząc to zamieszanie i przepychanki Bóg rozkazał ludom zając miejsce w kolejce, tak aby podchodzili pojedynczo.

W naturze Kartlów (Gruzinów) nie leży awanturnictwo, ostra rywalizacja i rozpychanie się łokciami przez tłum. Zobaczywszy długą aż po horyzont kolejkę uznali oni, że zamiast sterczeć godzinami w palącym słońcu, lepiej usiąść w cieniu drzewa, wznosić winem toasty, radośnie śpiewać, tańczyć i oddać się ucztowaniu...

Spędzając czas na sielskiej zabawie Kartlowie (Gruzini) zapomnieli o podziale Ziemi i całym tym zamieszaniu wokół tego. Kiedy ostatnie narody otrzymały w posiadanie kawałek Ziemi, ucichł ten cały wcześniejszy zgiełk i zniknęła ogromna kolejka. Wtedy Bóg usłyszał odgłosy wesołych pieśni i słowa kwiecistych toastów dobiegające spod drzewa, gdzie bawiła się gromada Kartlów (Gruzinów). Stwórcy zrobiło się żal tych pogodnych, uśmiechniętych ludzi, gdyż rozdał już wszystkie ziemie a dla nich nie pozostało już nic. Jednak nagle, twarz Boga radośnie zajaśniała. Przywołał do siebie (Kartlów) Gruzinów i powiedział:

Kiedy inni tłoczyli się i sprzeczali między sobą wy staliście z boku. Kiedy inne narody łokciami walczyły o dogodne miejsce w kolejce wy zachowaliście pogodny nastrój i oddawaliście się ucztowaniu. Wprawdzie, podzieliłem już cała planetę między inne narody, ale pozostał mi jeszcze najpiękniejszy zakątek - kipiący zielenią, pełen żyznych pól i malowniczych gór, w których żyje mnóstwo łownej zwierzyny. Jest to istny Raj na Ziemi, dlatego postanowiłem zatrzymać go dla siebie, abym miał gdzie odpoczywać. Nie chcę, aby wasze radosne twarze zalały się łzami sierot, które wiecznie błąkają się po Świecie w poszukiwaniu miejsca do życia. Postanowiłem więc, że ten rajski zakątek stanie się waszym domem. Żyjcie w nim tak szczęśliwie i wesoło jak to pokazaliście teraz! Odtąd ziemia ta będzie nazywana "Sakartwelo", czyli "Ziemia Kartlów".

Źródło : http://www.kaukaz.pl/gruzja/kultura_tradycje/mity_legendy/mity_i_legendy.php

Wydawać by się mogło, że od czasów nadania ziem przez Boga nie wielie się zmieniło w mentalności Gruzinów. W ' Sakartwelo' spędziłam trzy piękne tygodnie. Trzy tygodnie , które wydawały się być jak rok. Czas na Kaukazie płynie inaczej. Wolniej. Ludzie są pogodni, nie ma takiego pośpiechu. Nie ma lansu, skrajnego kultu pieniądza. Jest dużo uczt, wina i autentycznego zainteresowania człowiekiem. Zawsze pogodni mieszkańcy dumni są ze swej tradycji i kraju. Gruzini to ludzie wielcy duchem. Silni i wzruszający zarazem. Bitni i odważni. Lepiej ich nie denerwować ;)
Zapraszam Was do zapoznania się bliżej z kulturą tego przepięknego kraju :)
Dobrym miejscem do znalezienia informacji jest wspomniany już przeze mnie dzisiaj kaukazki portal.
Przyjemnej lektury :)