Gap Year w formie wszelkiej a niepewności z tym związane.

Z Kaukazu ( wrócimy tam jeszcze ) przenosimy się dziś chwilowo na planetę Au-pair. A raczej na planetę  Gap Year, gdyż zagadnienie to dotyczy szerszej grupy odbiorców. Do napisania tego posta zmotywował mnie wczorajszy  mail jeden z au-pairek. Zadała mi ona pytanie związane z jej niepewnościami dotyczącymi wyjazdu. I Ona i Jej rodzina obawia się nieco, że jeżeli wyjedzie zaraz po szkole - będzie to koniec jej edukacji. Padł strach, że po przerwie nie wróci na studia a nawet jak wróci to sobie nie poradzi. Tak naprawdę - jest to jedno z pytań fundamentalnych przy planowaniu jakiegokolwiek zrywu rocznego, lub kilkumiesięcznego. Nie ważne czy chcesz być wolontariuszem w Afryce , au-paire w Kanadzie czy też zwyczajnie chcesz wyjechać na zarobek do któregoś z bogatszych krajów europejskich. 

Okej , a wiec dziś mianuję się samozwańczo ekspertem w tej dziedzinie. Zrobienie magistra zajęło mi nie 5 a 7 i pół , gdyż właśnie zachciało mi przerw. Trzech przerw. Ekspertem nazwałam się przewrotnie i na żarty, bo tak naprawdę każda historia życiowa jest indywidualna i w oparciu o moją wypowiedź nie można wygenerować reguł ogólnych. Ale może moje doświadczenie pomoże komuś w podjęciu ważnej decyzji o wyjeździe.

Zacznę od tego, że ja na studia się wybrałam zaraz po szkole. Po roku wzięłam dziekankę ( tego też ludzie się boją). Wróciłam grzecznie do kraju i na studia i... nic zupełnie się nie stało. Dalej byłam dobrym studentem. Potem po licencjacie przyszła pora na kolejny zryw i .... znowu nic się nie stało. Wróciłam do kraju , dostałam się na studia magisterskie i zapewne zostałabym magistrem w normalnym trybie czasowym, ale ... pochłoną mnie wyjazd do Ameryki. Odłożyłam obronę pracy, wyjechałam i.... tak tak... nic się nie stało ;) Wróciłam i się obroniłam. Moja historia- mimo , że długa nie obfituje w żadne dziwne , niepokojące zdarzenia i przypadki. Poza mną samą - znam jeszcze kilka innych osób, które wyjechały na rok i kontynuowały naukę później. Generalnie- większość ludzi dobrze na tym wychodzi i niczego nie żałuję. Jednak aby zachować 100% ścisłość muszę też wspomnieć moją znajomą, której wyjazd jednak podciął skrzydła. Była dobra studentką, wzięła dziekankę i to niestety wybiło ją z rytmu nauki. Miała kłopot ze skończeniem studiów. Myślę, że ludzie powinni wziąć pod rozwagę  to czy studia , które mają zamiar podjąć ( lub przerwać ) są bardzo trudne. Moje studia były łatwe, stąd nie było kłopotów z ponownym wdrożeniem się w naukę. Ale przerwanie studiów takich jak medycyna np. może być już bardziej ryzykowne. Ryzykowne - nie znaczy -zakazane . Każdy z nas reprezentuje inny poziom intelektualny , ma inny potencjał motywacyjny itd. Ale tak- na przykładzie mojej znajomej mogę powiedzieć , że studia bardzo trudne lepiej kontynuować  bez przerywania.

Jest jeszcze kwestia osób , które po skończeniu szkoły średniej zupełnie nie wiedzą co chcą robić. Jeżeli nie masz sprecyzowanych planów co do kariery- lepiej poczekaj i wyjedź. Studia to ważna decyzja, nie warto podejmować jej pochopnie. Pobyt za granicą to nigdy nie jest czas stracony. Nauczy Cię więcej niż myślisz :) A kiedy już będziesz wiedział/ wiedziała co chcesz w życiu robić- na naukę nigdy nie jest za późno. Może uda Ci się też załapać na studia za granicą- to wbrew pozorom nie jest aż takie trudne i młoda emigracja wybiera to rozwiązanie coraz częściej.

Życzę udanych decyzji i pozdrawiam wszystkich :)