Złe przypadki

          Pomysły na wpisy blogowe pojawiają się w moim umyśle w sposób bardzo rozmaity.  Oczywiście staram się pisać o sprawach interesujących dla internautów, a nie tylko nawijać o tym, co pochłania mnie samą. Często zatem kieruję się wyrazami i frazami widniejącymi na liście źródeł ruchu sieciowego bloga. Ludzie docierają do mnie , bo poszukują odpowiedzi na bardzo konkretne i często powtarzające się pytania.  Jednym z tematów ‘top ten’ ( a nawet rzekłabym, że top five) jest ‘couchsurfing i niebezpieczeństwa’.

Ja sama na tej płaszczyźnie nigdy żadnych problemów nie miałam.  Obudził się jednak we mnie duch akademicki  i postanowiłam zrobić małe pseudonaukowe dochodzenie . Oczywiście czasu miałam jedynie na tyle, aby przejrzeć zasoby internetowe.  Najpierw wzięła się za polską cyberprzestrzeń.  Nie znalazłam wprawdzie niczego bardzo niepokojącego ( zabójstwa , kradzieże , pobicia),  natomiast natknęłam się wiele opinii , burzący radosny obraz tego popularnego serwisu.  Działalność  couchsurferów nie przypadła do gustu całkiem sporej grupie podróżników.  Jako przekład, przytoczę tutaj zgrabnie skonstruowaną wypowiedź jednej z forumowiczek :

‘Teoretycznie "możliwość wymiany kulturowej i darmowego noclegu" w CS brzmi świetnie. A w praktyce to ja wolę zapłacić za hotel i mieć święty spokój, bo nie spotkałam w CS nikogo, z kim rozmowa byłaby ciekawa i mogłabym się czegoś dowiedzieć. Wszystko sprowadzało się zawsze do ochlaju i głupiej gadki ludzi sfrustrowanych tym, że żyją w kraju, którego nie lubią, a ugoszczenie obcokrajowców ma im polepszyć samopoczucie. To, co reklamowane jest jako zaleta CS, czyli "lokalsi pokażą ci miejsca, o których nie piszą w przewodnikach", jest niestety prawdą. Oni rzeczywiście pokazują takie miejsca, ale ja akurat wcale ich nie chcę oglądać, bo to naprawdę nic ciekawego. Darmocha nie jest dla mnie żadną pokusą, żeby się męczyć z ludźmi, których nie trawię. Zaznaczam, że zdarzyło mi się kilkakrotnie podczas podróży mieszkać u lokalnych ludzi w prywatnych mieszkaniach, ale było to na zaproszenie osób, które poznałam przypadkiem, osoby te spodobały mi się, i to ja wybrałam, że u nich będę 

mieszkać...”

Jej wypowiedź jest jedynie jedną z licznych,  w zarzuconym przez kogoś temacie na travelbitowym forum. Całą dyskusję możecie prześledzić tutaj :  http://www.travelbit.pl/forum/viewtopic.php?f=37&t=24452&hilit=couchsurfing

No dobrze. Po tym jak już zaliczyłam polski ruch antycouchowy, postanowiłam obadać jak się mają nastroje międzynarodowe. Sięgnęłam zatem do bezmiaru jakim są anglojęzyczne zasoby sieciowe.  No i zaczęło się narzekanie.  Narzekanie miało identyczne podłoże jak w kraju nad Wisłą. Było tego jednak znacznie więcej. Dotarłam nawet do adresu facebookowego pod tytułem ‘Bad experiences with Couchsurfing: the dark side (http://www.facebook.com/pages/Bad-experiences-with-Couchsurfing-the-dark-side/177077198987812)

Zamiast łapać się za głowę celem wyrażenia dezaprobaty pod tytułem ‘czego to ludzie nie wymyślą’ , dokładnie przyjrzałam się wszystkim zarzutom. W zamieszczonych artykułach i linkach głównie przeważały zdania, że couchsurferzy to banda świrów. Oberwało się głównie tym, którzy… są najbardziej aktywni i przyjmują najwięcej gości. Okazało się, że wysoko prawdopodobne jest, że taka osoba jest społecznie niedojrzała i nie odróżnia wieloletniej przyjaźni od dopiero rozpoczętej znajomości, dlatego też może być potencjalnie bardzo szkodliwa.

Reasumując dzisiejszy wpis. CS jest bezpieczny. Nie jest jednak dla wszystkich. Zwolennicy tego podróżowania, bronią się zażarcie i twierdzą, że to się albo czuje i lubi albo nie. Jeżeli z natury jesteś osobą, którą różne nietypowe ludzkie zachowania wprawiają w zakłopotanie… profilaktycznie sobie to odpuść. Chociaż z drugiej strony..dlaczego wszystkiego w życiu nie spróbować.

Na koniec polecam zabawny artykuł pod tytułem ‘Couch Surfing. Pięciu gospodarzy, na których lepiej uważać ‘: http://thoughtcatalog.com/2011/couch-surfing-5-hosts-to-watch-out-for/