Wieś Woroniec.

      To będzie post z serii obrazkowej. Jeden z tych ' nie mam czasu na dorobienie dziś tekstu'. Ale o jednym muszę koniecznie wspomnieć. W rumuńskie wsi Woroniec ( tej w której zwiedzaliśmy piękny monaster ) doznaliśmy małego szokingu. Pozytywnego. Spragnieni byliśmy gorącej kawy, a tu nagle jak na zawołanie ( a to się rzadko w życiu zdarza),  na horyzoncie pojawiła jakaś mała lokalna knajpa. Przestąpiliśmy jej próg i ujrzeliśmy kobietę- jak to się dziś ładnie mówi- dojrzałą. Myślimy se zatem- ' EE trzeba będzie trochę  pomachać rękami przy zamówieniu, bo z osobą w jej wieku  raczej zachodnioeuropejskiej mowy próbować nie będziemy'. Zanim jednak zdążyliśmy cokolwiek zrobić, kobitka zapytała nas czystą ( chociaż naznaczoną mocnym akcentem) polszczyzną " Czego się państwo napiją? ". No to my na to " ????". Pani pośpieszyła z wyjaśnieniem, że jej dziadowie byli Polakami . No to super zatem. Tak to ja mogę podróżować :)

Dodaję dziś zdjęcia z wioski Woroniec , bo przepiękna ona jest. Cały spacerek z Gury Humora do Voronet  ( i z powrotem ) był bardzo bajkowym doświadczeniem.