To już ?

No niee! Chciałam wracać do pracy, ale nie tak nagle! Okazało się jednak , że praca kocha mnie ( uczucie bez wzajemności) i mój nowy pracodawca postanowił mnie zagonić do orki od dziś. Od 15:30 czasu lokalnego. A potem będzie tylko gorzej. Pobudki o 6 rano to najgorsza zmora jaką jestem sobie w stanie wyobrazić, a wszak wiadomo , że najgorsze są te zmory od których nie ma ucieczki. Olrajt. Po tej dawce negatywnych emocji pragnę dodać, że w sumie to nawet jestem podekscytowana i na swój sposób uradowana. Już w najbliższych dniach okaże się czy miałam powody do tej nieśmiałej radości. A jak się jednak okaże , że radość była przedwczesna , to zgodnie z prawem zachodnioeuropejskiej strategii odreagowana, pójdę na shopping. Zawsze tak mówię, a potem nie idę -  bo średnio to lubię...